News

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 11/ 8 / 87

 

آرمان و آمال جمعی ما فروشی نيست

اين جانب يغما گلرویی نزديک به يک دهه است که به کار شعر و ترانه مشغولم و تا کنون آثارم در قالب بيش از بيست کتاب و نزديک به صد آلبوم موسیقی منتشر شده اند. در اين سالها و با وجود تمام مشکلات، سعی کرده که آثارم آینه جامعه و جهان پیرامونم باشند. خود را گرفتارِ دامهای رنگ به رنگی که در روزگار ما بر سر راه هر هنرمندی پهن می شود، نکرده ام و اين موضوع، همواره ماندن در گود هنر را برایم سخت و سخت تر کرده است، اما گله ای نداشته و ندارم. هرگز چیزی بر خلاف اعتقادات خود ننوشته و برای خوشایند هيچ کسی، جز آن چه می اندیشیدم را بر زبان نیاورده ام...
غرض این که حدود دو هفته قبل وکيل يکی از شرکتهای املاک مستقر در دبی، طی تماس تلفنی با من و قرار حضوری پس از آن، پيشنهاد داد که از دو سطرِ نخست ترانه «تصور کن» اينجانب (تصور کن اگه حتا تصور کردنش سخته / جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخته، خوشبخته) در ازای پرداخت مبلغ پنجاه هزار دلار، برای آگهی تبليغاتی آن شرکت استفاده شود. خواسته ايشان به صورت قراردادی پنج ساله تنظیم شده بود و در قرارداد عنوان شده بود که شرکت املاک مزبور طی دو هفته و طی دو فقره چک مبلغ قرارداد را پرداخت می کند و قرارداد بنده را موظف می کرد که در طی اين دو هفته - با همآهنگی آن شرکت – به استودیویی که از طرف آن تعیین شده رفته و دو سطر نخست ترانه «تصور کن» را دکلمه کنم تا در استودیو نسخه های تصویری و صوتی تهیه شود و به صورت شعار تبليغاتی آن شرکت به مدت پنج سال از آنها استفاده شود. اين پيشنهاد بی درنگ از طرف من رد شد و حتا تماسهای تلفنی مدیریت املاک (که برای جلوگیری از تبليغ، امروز و هرگز نامی از آن نخواهم برد) نتوانست تصمیم مرا عوض کند.
دلیلم برای رد پيشنهاد این بود که استفاده از اين ترانه برای آگهی تبليغاتی، آن هم آگهی تبليغاتی بنگاه مسکن در دبی، کليت اثر را زیر سوال می برد. به شخصه معتقدم که هر ترانه پس از اجرا به تمام مخاطبانش تعلق دارد و و من برای انجام چنين کاری باید جوابی قانع کننده می داشتم برای تمام کسانی که با ترانه «تصور کن» و پیام انسانی آن ارتباط برقرار کرده اند. قبول اين پيشنهاد از طرف من توهينی بود به تمام کسانی که در اين سالها با آثارم عجين بوده اند و به همين دليل، با وجودی که مبلغ این قرارداد می توانست زندگی من را عوض کند، آن را نپذيرفتم. در گفتگو با وکيل شرکت یاد شده هم عنوان کردم که اگر اين پيشنهاد از طرف سازمانی با اهداف نیکوکارانه و بشردوستانه مطرح می شد، بدون شک به صورت رايگان آن را انجام می دادم اما دلالی خانه در دبی، هيچ وجه مشترکی با بنده و ترانه «تصور کن» ندارد. وکيل آن شرکت در توجيه هدف خود، به ورزشکارانی اشاره کرد که در آگهی های تبليغاتی مختلف – از جمله املاک در دبی – حضور داشته اند و من در جواب گفتم که نوع گذران زندگی هر کس به خود او مربوط است و بنده هرگز درباره اعمال آنان قضاوت نمی کنم. شايد آنان هم برای شرکت در آن آگهی ها دلایلی برای خود دارند، در ضمن يک ورزشکار تنها از چهره و اندام خود در آن آگهی ها استفاده می کند، اما يک هنرمند بايد هنر و عصاره ی جانش - که همان اثر اوست - را وقف تبليغ کند و من به چنین کاری تن نمی دهم چون معتقدم آرمان و آمال جمعی ما فروشی نيست.
آن املاک می کوشيد با استفاده از ترانه ی من در آن آگهیه هنوز ساخته نشده، اینگونه بنمایاند که با داشتن یک خانه در دبی صاحب جهانی می شویم که حتا تصور کردنش سخت است و در آن هر انسانی خوشبخت خوشبخت است و من به خود حق دادم که از شرکت دراين نمایش ابلهانه خودداری کنم. شاید فروختن اين ترانه و خرج آن در یِک آگهی تجاری، به جهانی که همه چیز در آن داد و ستد می شود، عادی به نظر بیاید اما من معتقدم که شاعر - به عنوان وجدان بيدار جامعه – باید بیشتر از هر کسی مراقب و گوش به زنگ باشد تا خود و آثارش در اين چرخه ی کج مدار گرفتار نشوند.
در کل ماجرا را از طرف خود تمام شده به حساب می آورم اما از آن جا که وکيل یاد شده در واپسين تماسی که با من داشته همچنان بر پيشنهاد خود پافشاری و به شکلی طلبکارانه به دستکاری کردن آن ترانه به گونه ای که ديگر من نتوانم مدعی آن شوم تهدیدم کرد، طی اين یادداشت اعلام می کنم که پخش هر نوع آگهی با استفاده از کلمه ها و تعبیرهای موجود در ترانه ی «تصور کن» از طرف آن شرکت و هر شرکت ديگری، شکايت بنده را به دنبال خواهد داشت و در آن صورت، مرتکبين باید پاسخگوی من و تمام علاقه مندان اين ترانه باشند.

یغما گلرویی
تهران – بیست و نهم مهر هشتاد و هفت خورشیدی

 


22 / 9 / 86

 


20 / 2 / 86

مراسم نقد و انتقاد سايت پيله های شیشه ای

مکان : فرهنگسرای شفق

زمان : 20 ارديبهشت ماه / ساعت 14

با حضور مانی رهنما ، داريوش تقی پور ، بامداد بيات

 ايمان جعفری ، حامد مقدم و جمعی از هنرمندان و عوامل سايت

 


20 / 1 / 86

ساخت موزيک سايت ييله های شيشه ای

ترانه : مونا برزويی

صدا : عماد قربانيان

 


20 / 10 / 85

مراسم یادمان استاد بابک بیات

 

Webmaster &

Site Designer:

Mostafa Azghandi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 خانه | اخبار |  ترانه | گفتگو | مقاله | پيوند | بايگاني | دفتر يادبود  | تماس با ما

©Copyright 2005-2006 azghandi.net

All rights reserved