اگه انتخابي بود قصه ي نابِ سرنوشت

اگه ميشد بدوني كدوم وره راهِ بهشت

اگه سَر ميشد در آورد از سراب اين جهان

شايد هيچكي وقت نمي ذاشت تا بشه يه قهرمان

مايكل حتما يه پسر سفيد از آب در ميومد

نيچه حتما از پَسِ سر جهان بر ميومد

چگوارا شايد احمق نمي شد چپ بمونه

اِمنم وقت نمي كرد ترانه ي رَپ بخونه

كورش كبير شايد همسرِ ژوليت ميشد

روميو  عاشق ليلي تو يه كافي نت ميشد

موسوليني شايد انتخاب ميكرد كشيش بشه

پاپ شايد دلش ميخواست قاچاقچي حشيش بشه

كي ميدونه شايد استالين به عشقش ميرسيد

پيكاسو نقاشيشُ رو سقفِ دنيا ميكشيد

بتهون ستاره چين ميشد براي آدما

ناپلون پرسه ميزد تو كوچه پس كوچه ي ما

زن عصر جهل اعراب, فمنيست ميشد چه جور

با نوبل زاده ميشد ترانه هاي بوف كور

كي ميدونست موناليزا ديگه نقاشي ميشد؟

كي ميتونست بگه باز مسجدامون كاشي ميشد؟

يه آدم تو دنيا بود مگه ميذاشتن خانوما

همسر حوا بشه اين يه دونه آدم ما؟

اگه دستِ خودمون بود گوي سرنوشتمون

تا حالا بمبِ اتم ريخته بوديم بهشتمون