پنجره باز و بسته كن

ياد هوای ابری و

ابرهای دل شكسته كن

پنجره باز و بسته كن

ياد پرنده آسمان

نسيم ريشه بسته كن

در پی پاره تنم

زخمی و دربه در منم

لال‌ام و در سكوت خود

بر سر و سينه می زنم

روزی نمی رسد كه من

به دوری تو خو كنم

خواب تو را عزيز من

چگونه آرزو كنم

 خانه | اخبار |  ترانه | گفتگو  | مقاله | پيوند | بايگاني | دفتر يادبود  | تماس با ما