اهل ِ کدوم ستاره‌ای که راهشو بلد بشم؟

توُ دفتر تنهایی‌هات بگو چی می‌خوای بکشم؟

مسافر کوچیک من! شاهزاده‌ی خاطره‌ها!

نمی‌ذارم که شب بیاد تو رو بدزده بی‌هوا  

بیا بریم یه‌جایی که آدم بزرگا نباشن

آیین ِ اهلی کردنو توی دلاشون نکشن

نشون ِ اون‌جا رو نپرس از این‌ها که دل ندارن

این‌‌هایی که نمی‌دونن دنبال ِ چی دارن می‌رن

بیا بریم از این‌جا که آدماش از کینه پُرن

بیا بریم یه‌جایی که ستاره‌ها رو نشمرن

عطر ِ گل ِ سرخو می‌خوام که هم‌هوای ِ بوی ِ توست

عاشق ِ رقص ِ گندمم بس که به رنگ ِ موی توست

به دست ِ تو اهلی شدم که اهل ِ دستای تو شم

راهی شدم دنبال ِ تو تا از خودم دست بکشم

خوب می‌دونم ستاره رو جز توُ سفر نمی‌شه دید

حقیقت ِ این سفرو با چشم ِ سر نمی‌شه دید

مسافر ِ کوچیک من! همسفر ِ قصه‌نشین!

که وسعت ِ سخاوتت جا نمی‌شه روی ِ زمین!

وقتی دارم از تو می‌گم، ببین چه مؤمنه صدام

تا ته راز ِ گل ِ سرخ، قدم قدم با تو میام

 خانه | اخبار |  ترانه | گفتگو | مقاله  | پيوند | بايگاني | دفتر يادبود  | تماس با ما