|
یه
نخ مگنا ، یه کبریت /
تموم ِ دلخوشیته
با یه اسمی که حتی /
نمی دونی که کیته !
پُک ِ اول به یاد ِ
/ روزایی که تو
بودی
نه حالایی که مُردی / تو یک مرداب ِ دودی
تو شهری که یه مِترش
/ پناه
ِ خستگیت نیس
دلت باتلاقی از کابوس
/ چشات
قرمز ، نگات خیس !
سرت باند پیچی ِ درد
/
ترافیک ِ توهم
چقد مگنا می چسبه ! /
بِریم تا پُک ِ دوم
فرشته بود و معصوم /
صبور و با محبت
چقد پای تو موندش
/ میون ِ عشق و نفرت
بگو چند شب خماری
/ نذاشت اونو ببینی ؟
بیای و با دل ِ خوش /
سر ِ سفره بشینی ؟!
پُک ِ سوم ، پرستو
/ اجاره خونه می ده
ذغالت گُر گرفته
/ مرامت ته کشیده
یه بار آدم شدی لاقل ، شبیه ِ آدمیزاد
تنت چند روز بوی سیگار نمی
داد !
پرستو پر در آورد / بغل کردت ، باهات خندید و رویاهاش و لو داد
هزار بار گفت : تو می تونی ، می تونی !
پٌک ِ چارم : اداره
رئیست مرد ِ خوبی بود و وضعش . . .
تو هم کارمند ِ خوبی بودی و جات . . .
ولی بالا آوردت اقتصاد و /
به بیکاری پَسِت داد
تـُفِت کرد و لِهِت کرد / تو پیسی ، تو فلاکت
فلاکت طعم ِ مگناس ! /غلیظ و بی امونه
/ درست مثل ِ زمونه !
پُک ِ پنجم : خِنسی / فُش و نفرین و فندک !
پرستو : بغض و گریه / پُر از اشک و پُر از شک
طلاق یعنی : خلاص ، یعنی : پُکای بی مزاحم
طلاق یعنی : پرستو رو تو مُردی !
پُک ِ شیشم : خیابون
/
پی ِ کارتون می گردی
تن ِ لَش پاشو بازم
/
کثافت کاری کردی !
کثافت طعم ِ مگناس !
/
فجیع و پُر ملاته
/
مثه بختک باهاته !
فلاکت طعم ِ مگناس !
/
غلیظ و بی امونه
/ درست مثل ِ زمونه !
پُک ِ بعدی که نیست و
/
تو هم نیستی ، تمرگیدی ، کَپیدی !
چقد مُردی و موندی !
/
چقد موندی و مُردی !
یه نخ مگنا ، یه کبریت
/
تموم ِ زندگیته
با یه اسمی که حتی
/
نمی دونی که کیته !
|
