رضا حیدری         

               Don't cry  for

 Me

به راستی چه افسونی ابدی در هنر جاریست که در آن سوی دنیا بغضی از درد راه نفسی را می بندد و در این سوی دنیا فریاد آن درد بغض ها

را در گلو می شکند

درد مشترک،  غم آشنا،  غم آرژانتین

آرژانتین زخمی، آرژانتین خسته، لب بسته

آرژانتین پا به زنجیر سکوت و اسیر شب ممتد برهوت

و فریاد از درد برآمده آرژانتین

فریادی که گویی تجسم عشق دردآلوده ملتی است در فراز و فرودهای موسیقی

حتی اگر زبان حال اوا پرون باشد

اردلان سرفراز ، آلبوم برگ زرد

« آرژانتین، به سوگ من منشین »[1] را معروفترین ترانه جهان پس از سال 76 می دانند. بازخوانی های مختلف از آن و برقراری ارتباط با نسل ها و لایه های مختلف اجتماعی دلیلی است بر این امر.

14 سال از مرگ اوا پرون گذشته بود که دو هنرمند که بعدها از بهترین آهنگسازان و ترانه سرایان انگلستان شدند تصمیم به اجرای نمایشی بر مبنای زندگی جذاب و پرفراز و نشیب اوا پرون گرفتند. این ترانه در سال 1976 در پرده دوم نمایشنامه «اویتا» بر مبنای زندگی اوا پرون[2] با شعری از «تیم رایس»[3] و آهنگی از «اندرو لوید وبر»[4] اجرا شد.

اوا پرون همسر خوان پرون رئیس جمهور سابق آرژانتین بود که پس از مرگ او طبق قانون ریاست جمهوری آرژانتین را به عهده گرفت و از سال 1946 تا سال 1952 فرد اول کشور بود. او بانی  بنیاد خیریه اوا پرون و اولین حزب بزرگ فعالیت سیاسی زنان در آرژانتین یعنی حزب زنان پرونیست[5] بود. او همواره محبوبیتی بی نظیر میان مردم آرژانتین و عدالت خواهان جهان داشته است. او اندکی قبل از مرگش لقب مادر معنوی ملت را دریافت کرد.  

او در بالکن کاسا روزادا[6] می ایستاد و با مردمی که مشتاقانه برای شنیدن بانوی محبوبشان گرد می آمدند صحبت می کرد و برای آنان از روزهای آزادی، رفاه و همبستگی می گفت و «آرژانتین، به سوگ من منشین» حرف های اویتاست برای مردم تشنه عشق.

ترانه «آرژانتین، به سوگ من منشین» اولین بار با صدای «جولی کانوینگتون»[7] ضبط شد، اما او ترجیح داد که در نمایش «اویتا» بازی نکند و «الین پیج»[8] جایگزین او شد. ترانه در سال 1976 با صدای کانوینگتون به بازار آمد و در فوریه سال 1977 در صدر جدول برترین آهنگ های انگلستان[9] ایستاد. از اثرگذاری این ترانه میان توده مردم همین بس که در سال 1982، زمانی که انگلستان بر سر جزایر فالکلند با آرژانتین در حال جنگ بود پخش آن از شبکه BBC ممنوع شد.

«آرژانتین، به سوگ من منشین» نمادی شد برای حمایت از سیاستمدارانی که به مردم می اندیشند و بازخوانی آن راهی شد برای حمایت از مردم در بند ستم. این ترانه کلماتی ندارد که به واسطه آنها ترانه را یک ترانه سیاسی بنامیم. اما روح ترانه حرف های دیگری دارد. چگونگی حرف زدن شخص اول مملکت با مردم به شکلی است که برخی حتی شنیدن ترانه و تصور صحنه ای که ترانه در آن اجرا شده است را تاب نمی آورند. رهبر با مردم یکی شده است و مردم همه رهبرند.

شاید معروفترین اجرای این ترانه متعلق به «مدونا» باشد. در سال 1996 او با هنرنمایی در فیلم «اویتا» به اجرای این ترانه پرداخت و در اوایل سال 1997 این ترانه را با تنظیمی جدید برای رقص[10] به دو زبان انگلیسی و اسپانیایی به بازار عرضه کرد.

بسیاری این تصمیم مدونا را ریسکی بزرگ می دانستند. چرا که از سویی ترانه اصلی 20 سال پیش خوانده شده بود و در طول این مدت بارها توسط خوانندگان مختلف بارخوانی شده بود و از سوی دیگر این ترانه مدت کوتاهی قبل با صدای مدونا به بازار آمده بود و در اروپا، امریکا و بسیاری دیگر از کشورهای جهان پخش شده بود، پس هیچ تضمینی برای موفقیت تنظیم جدید این آهنگ وجود نداشت. اما آنها سخت در اشتباه بودند و اجرای جدید «آرژانتین، به سوگ من منشین» در بسیاری از کشورهای جهان عنوان پرفروش ترین آهنگ را به خود اختصاص داد. ترانه در فرانسه با استقبال بی نظیری رو به رو شد و در آمریکا به جمع 10 آهنگ برتر راه یافت. در انگلستان سومین آهنگ پرطرفدار شد و در تمام طول سال در میان 40 آهنگ برتر بود و نزدیک به 300 هزار نسخه از آن به فروش رفت.

اگر الین پیج را که به دلیل ایفای نقش در نمایش به اجرای این ترانه پرداخت را کنار بگذاریم، اولین خواننده ای که به اجرای دوباره این ترانه پرداخت «اولیویا نیوتون جان»[11] بود. او این ترانه را در سال 1977 در آلبوم خود با نام «خوب را بهتر کردن»[12] به بازار عرضه کرد.

Carpenters این ترانه را در آلبوم گذر[13] خود با اضافه کردن قطعه ای به ابتدای آن با عنوان «در بالکن کاسا روزادا» یا «در بالکن خانه صورتی رنگ» منتشر کردند تا مدت این قطعه به 8 دقیقه و 13 ثانیه برسد.

از نامدارانی که این ترانه توسط آنها بازخوانی شده است می توان به «جون بائز»[14] خواننده مشهور فولک و «جودی کالینز»[15] ترانه سرا و خواننده اشاره کرد.

درباره پدید آورندگان اثر

اندرو لوید وبر (متولد 1944) یکی از نامدارترین آهنگسازان تئاتر انگلستان است. او خالق 13 نمایش موزیکال است که برخی تا یک دهه در وست اند [16] و برادوی در حال اجرا بوده اند.

او افتخارات بسیاری را در کارنامه هنری و شخصی خود دارد. در سال 1992 او لقب شوالیه سلطنتی انگلستان را دریافت کرد و در پی آن با دریافت لقب «بارون» به طور رسمی در طبقه اشراف قرار گرفت. او 3 جایزه تونی [17]، 3 جایزه گرمی، یک جایزه اسکار ، یک جایزه امی، 6 جایزه الیویر[18] و یک جایزه گلدن گلوب را دریافت کرده است.

جدا از ترانه « آرژانتین، به سوگ من منشین» بسیاری از ترانه هایی که او برای تئاترها ساخته است بارها بازخوانی شده و به طور مستقل به بازار آمده اند. از جمله این ترانه ها می توان به «نمی دانم چگونه دوستش داشته باشم»[19] از تئاتر «ابرستاره ای به نام عیسی مسیح»[20]، «خاطره»[21] از نمایش موزیکال «گربه ها» و «موسیقی شب» از «شبح اپرا» اشاره کرد. کمپانی او با نام Really Useful Group یکی از بزرگترین تهیه کنندگان تئاتر در انگلستان است.

تیم رایس (متولد 1974) بیشتر به خاطر همکاری هایش را اندرو لوید وبر شناخته می شود که با همکاری هم نمایش های بسیاری از جمله «اویتا» را به روی صحنه برده اند. او همچنین با گروه ABBA و کمپانی والت دیزنی و در کنار افرادی چون آلن منکن و التون جان در فبلم های «علاالدین»، «شیرشاه» و «جاده ای به سوی الدورادو» همکاری کرده است. او فرد اصلی دایره المعارف آهنگ ها و آلبوم های انگلستان[22] است.

رایس در سال 1999 وارد تالار مشاهیر ترانه سرایان و در سال 2002 به عنوان یکی از تاریخ سازان کمپانی والت دیزنی  معرفی شد.

در ادامه متن اصلی ترانه «آرژانتین، به سوگ من منشین»  را به صورتی که اولین بار در سال 1976 در نمایش «اویتا» اجرا شد را به همراه ترجمه ای آزاد از آن می آوریم.

Don't cry for me Argentina

Lyrics by Tim Rice

Music by Andrew Lloyd Webber

                                                                    Eva :

It won't be easy, you'll think it strange

When I try to explain how I feel

That I still need your love after all that I've done

You won't believe me

All you will see is a girl you once knew

Although she's dressed up to the nines

At sixes and sevens with you

I had to let it happen, I had to change

Couldn't stay all my life down at heel

Looking out of the window, staying out of the sun

So I chose freedom

Running around, trying everything new

But nothing impressed me at all

I never expected it to

chorus:

Don't cry for me Argentina

The truth is I never left you

All through my wild days

My mad existence

I kept my promise

Don't keep your distance

And as for fortune, and as for fame

I never invited them in

Though it seemed to the world they were all I desired

They are illusions

They are not the solutions they promised to be

The answer was here all the time

I love you and hope you love me

Don't cry for me Argentina

(chorus)

Have I said too much?

There's nothing more I can think of to say to you.

But all you have to do is look at me to know

  That every word is true

آسان نیست بیان احساسی که به تو

دارم

هرچه هستم، باشم،

هنوز محتاج محبت توام

باور نخواهی کرد

شاید شما مرا همواره آنچنان که بودم می بینی

دختری با لباس های رنگین

پریشان و آشفته

باید خویش را تغییر می دادم

نمی توانستم تمام عمر به کنجی بنشینم

از پنجره بیرون را بنگرم و به انتظار خورشید بمانم

خویشتن را رها کردم

به هر جا سر کشیدم و همه چیز را امتحان کردم

اما هیچ چیز مرا تحت تاثیر ندهد

و من نیز چنین انتظاری از جهان نداشتم

آرژانتین! به سوگ من منشین

چرا که هیچگاه از تو جدا نبوده ام

حقیقت محض است كه حتی در روزهای پریشانی و وحشت

به عهدم وفا کرده ام

و از شما جدا نمانده ام

نه طلب اقبال کرده ام، نه تمنای شهرت

هیچ یک را نخواسته ام؛ برخلاف آنچه تصور می کنند

که زودگذرند و گره از کار ما نمی گشایند

چاره کار در تمام دوران در دل ما بود و نمی دانستیم

من شیفته تو هستم

و ای کاش تو نیز مهر خود را از من دریغ نکنی

آرژانتین! به سوگ من منشین

چرا که هیچگاه از تو جدا نبوده ام

حقیقت محض است كه حتی در روزهای پریشانی و وحشت

به عهدم وفا کرده ام

و از شما جدا نمانده ام

سخنی به گزاف نگفته ام

و غیر از آنچه گفتم چيزي برايت ندارم

تو تنها مرا بنگر

به لحظه لحظه زندگیم

تا بدانی که جز حقیقت چیزی بر زبان نرانده ام

 خانه | اخبار |  ترانه | گفتگو | مقاله | پيوند | بايگاني | دفتر يادبود  | تماس با ما