Had
I the choice to tally greatest bards,
To
limn their portraits, stately, beautiful, and emulate at will,
Homer with all his war and warriors __ Hector, Achilles, Ajax,
Or
Shakespeare’s woe-entangled Hamlet, Lear, Othello __ Tennyson’s
fair ladies,
Meter or wit the best, or choice conceit to wield in perfect
rhyme, delight of singers;
These, these, O sea, all these I’d gladly barter,
Would you the undulation of one wave, its trick to me transfer,
Or
breathe one breath of yours upon my verse,
And
leave its odor there.
Walt Whitman (1819-1892)
با بزرگترين نغمهپردازان
توان همپاييام اگر بود،
براي نقش زدن چهرهشان، زيبا، باوقار
و رفتن فراتر از
ايشان، هر زمان كه بر ارادهام بود
هومر با تمام جنگها و جنگجويانش—هكتور،
آشيل، آژاكس
يا هملت ترسخوردهي شكسپير، شاه لير،
اُتللو – بانوان دلخواه تنيسون
با بهترين آهنگ و كلام
يا استعارهاي بعيد كه در قافيهاي شكيل
نشسته است، سرخوشي آوازخوانان
اينها را، اينها را، دريا! خرسندانه به
سودا ميدهم
تا راز زير و بمِ يكي موجت را به مَنَش دهي
يا دمي از نفست را بر نغمهام بردَمي
و رايحهاش را در آن به جاي بگذاري .
|