عکاسی چیست ؟

ارغوان بیات منش

     

 

 

 

گاهی به منظره هایی می رسم که گویی خداوند همه چیز را آماده کرده است تا فقط یک نفر دکمه شاتر را فشار دهد. ( انسل آدامز )

عکاسی بازگشت و نگاه به دنیاست . حتی اگر هیچ شباهتی به آن نداشته باشد . عکاسی دائما نگاه کردن است ، نگاه کردن به اشیا و تاکید بر جهان ، به دنبال نشانه های حضور است ، حضور هستی . و از این طریق به مکالمه با دنیا برمی خیزد .
از نظر فنی ، عکاسی ساده و سریع است . در آن مانند نقاشی از ثبت تصاویر برای آفریدن کارهای هنری بهره گرفته می شود . بزرگترین وجه مشترک آن با سایر رشته های هنری عرضه خلاقیت می باشد . چون هر عکسی ، حتی یک عکس لحظه ای که تصادفا گرفته شده باشد ، بازتابی از نوعی سازماندهی تجربه و ثبت یک صورت ذهنی است .
موضوع هر عکس از دنیاهای درونی و بیرونی شخص عکاس سخن می گوید . گاهی اوقات این رشته هنری در مقام محصول تکنولوژی تحقیر شده است و گفته می شود بیش از فشار دادن یک اهرم یا دکمه با ایجاد جلوه های ویژه و پر تجربه نیست و نمی تواند هیچ اندیشه خاصی را انتقال دهد . اما عکاسی به هیچ عنوان یک وسیله خنثی نیست . هر عکس تفسیر دوباره ای از جهان پیرامون ماست و ما را بر آن می دارد که جهان را به شکلی جدید ببینیم.
عکاسان لحظه ای را که سوژه مقابل دیدگانشان با صورت ذهنی ایجاد شده در ذهنشان تطبیق پیدا می کند ، تشخیص می دهند و سپس ثبت می کنند .
کاوشهای باستان شناسی نشان می دهد که بشر در عصر پارینه سنگی بر

دیوارها و غارهایی که اقامتگاه یا پرستشگاه او بودند نقاشی و کنده کاری می کرد و قبل از اختراع خط از نمادهای تصویری برای ایجاد ارتباط استفاده می کرد . اما بعد از اختراع خط نیز ، استفاده از تصاویر نه تنها در زندگی بشر از بین نرفت بلکه جایگاه ویژه ای نیز یافت .
قرن ها پیش از میلاد ارسطو مشاهده کرد که اگر در یکی از دیوارهای اتاق تاریک سوراخی ریز به فضای روشن خارج وجود داشته باشد ، تصویری معکوس از آنچه در برابر این سوراخ قرار بگیرد ، بر دیوار مقابل اتاق تاریک نقش می بندد .
لئوناردو داوینچی نیز موفقیت هایی در زمینه آزمایش اتاق تاریک پیدا کرد . اما در اوایل قرن نوزده میلادی مشاهده تصویری که از اشیا و اجسام در اتاق تاریک بوجود می آمد ، شخصی به نام ژورف نیسفر نیپس فرانسوی را بر آن داشت تا از این آزمایش برای ثبت تصاویر بر روی ورقه فلزی در صنعت چاپ استفاده کند .
وی در سال 1822 میلادی برای اولین بار موفق به چنین کاری شد . بعد از او افرادی مثل لویی ژاک داگر با ابداع روش داگرئوتیپ و ویلیام هنری تالبوت با تهیه نگاتیو در ابعاد کوچک کار او را دنبال و تکمیل کردند .
راه ها و تحولات متعددی که عکاسی در طول بیش از صد و پنجاه سال طی کرد که حاصل تجربیات و نوآوری های شیمیایی ، مکانیکی و فنی توسط افراد مختلف بود باعث بوجود آمدن و تثبیت هنر و فن عکاسی مدرن در دنیای امروز شد .
در حقیقت عکاسی سه ویژگی علمی ، صنعتی و هنری را دارد . چون مانند یک پدیده علمی تولد یافت ، قوانین علمی در پیشرفت آن موثر بود ، سپس مثل یک صنعت رونق پیدا کرد و آنگاه جنبه هنری پیدا کرد .
عکاسی در شاخه های متعددی گسترش پیدا کرده است مثل : عکاسی مستند ، عکاسی خبری ، عکاسی هنری و ... که حضور خلاقیت در تمامی گرایشات آن غیر قابل انکار است .
اختراع عکاسی ، تحولات آن ، پیشرفت تکنولوژی و ثبت جایگاه آن در زمینه های مختلف امروزه در دنیای پیرامون ما جایگاه ویژه ای دارد .

 

*********************

آثاری دیگر از ارغوان بیات منش

*********************

 

 ( لطفا برای بزرگتر شدن عکسها روی آنها کلیک نمایید . )

 

 

 خانه | اخبار |  ترانه | گفتگو | مقاله | پيوند | بايگاني | دفتر يادبود  | تماس با ما

   

© Copyright 2005-2006 glassyguards.com

All rights reserved . Designed by : Mostafa Azghandi