بازار موسیقی بی رونق است چرا که تولیدات چند سال اخیر ، در زمینه
پاپ ، باعث بی اعتمادی مردم به موسیقی داخل کشور شده است.در فصل
اول موسیقی پاپ بعد از انقلاب ( سالهای 77-76 تا 80- 79 ) آثار
تولید شده آثاری متعهّد و متفکرانه بودند که متاسفانه این مسیر
ادامه داده نشد و در حال حاضر تنها عده ی انگشت شماری هستند که
به سختی با مافیای موسیقی بازاری جنگیده و خوشبختانه هنوز در حال
فعالیت هستند.
در آغاز دوباره ی موسیقی پاپ در داخل کشور ، نسل اول این موسیقی
دنبال در آمد مالی نبودند و تنها به وجه هنری تولید اثر توجه
داشتند ولی به تدریج که مشخص شد موسیقی هم می تواند در آمد زا
باشد ، به موسیقی بازار پسند یا تجاری روی آورده شد که
این دو نوع
موسیقی ( هنری و تجاری ) کاملا با یکدیگر در تضاد و تعارض قرار
دارند و کمتر پیش می آید که در تولید یک اثر بازاری بتوان شاخص
های هنری اثر را نیز حفظ کرد و استثنائات معدودی داریم که یک
اثر ضمن رعایت معیارهای هنری ، با استقبال مردم ، در حد استقبال
از آثار بازاری ، مواجه شده باشد.
خوشبختانه یکی از بارزترین خاصیت های موسیقی تجاری ، عمر کوتاه
اینگونه آثار است . . .
پس از اینکه بازار موسیقی داخل پر است از آلبوم
های تجاری ، نگران نیستیم!
چراکه یک اثر اگر با پشتوانه علمی و فکری
مناسب تولید شود و زمان و دقت نظر لازمه نیز در طی تولید آن
رعایت شود و همچنین از حضور عوامل و مهره های مناسب نیز بهره بگیرد ،
احتمال آنکه به ماندگاری نرسد و عمری کوتاهی داشته باشد ، بسیار
کم است و امکان اینکه به مرور زمان به فروش بالایی نیز دست پیدا
کند نیز وجود دارد. یعنی فروش یک اثر هنری متعهد ، همیشگی
است اما تجربه نشان داده است که :
یک اثر بازاری ، عمر بلندی ندارد ...
|