وقتی اومدم نبودی

قصّه تو فقط شنیدم

توی خواب تو که رفتم

همه خوابا رو پریدم

از تو بیخود شده از خود

پنجه بردم رو تن ِساز

توی خلسه ی خیالت

مُردمو زنده شدم باز

حالتم ترانه گون شد

هی سرود از دل و از درد

حنجرم پُرشد از آواز

شب و کوچه ها رو پُر کرد

همه دستپاچه ی عشقت

تن و با گریه شکستم

من ِ گیج ِ معنی تو

به ریاضتت نشستم

ای تو و ندیده پَرپَر

این من ِ آخر ِ مجنون

بگو کی رنگین کمونت

می شینه رو من ِ بارون ؟

 خانه | اخبار |  ترانه | گفتگو | مقاله | پيوند | بايگاني | دفتر يادبود  | تماس با ما